LEGO Movie 2: Zbyt wiele wiadomości zabija wiadomość

Poszedłem obejrzeć film LEGO Movie 2. Właśnie wyszedłem z kina i wolę zareagować gorąco (bez spoilerów), aby nie idealizować zbytnio z upływającym czasem filmu animowanego, który jest ostatecznie bardzo poprawny, ale który nie pozostawi na długo pamięć. Oto kilka bardzo osobistych wrażeń z filmu.

Przede wszystkim na formularzu: jest bardzo bałagan i trochę się gubisz, gdy tylko opuścisz Apocalypseburg. Histeryczna podróż, która następuje po inwazji złych kosmitów DUPLO, jest usiana mało interesującymi piosenkami, luźno zaadaptowanymi w wersji francuskiej, które regularnie ziewają na dzieci obecne w pokoju. Pomimo wspólnego wątku filmu, scenariusz wydaje się naprawdę zawiły i chaotyczny poza pierwszą połową godziny.

Nawet bohaterowie filmu regularnie okazują irytację z powodu konieczności znoszenia muzycznych przerywników, które zmieniają się w melodie z muzycznych komedii lub syropu RNB. Gwarantowane, że żadna z tych piosenek nigdy nie stanie się hitem Wszystko jest wspaniałe (Wszystko jest super super) w jego czasach. LEGO Movie 2 nie jest jednak musicalem, a różne „klipy” ostatecznie służą jedynie do wystawiania wielu postaci drugoplanowych, które bez tego pretekstu nie miałyby tam nic do roboty.

Wizualnie jest na poziomie pierwszej części, a cyfrowa reprodukcja klocków i minifigurek wciąż robi wrażenie. Odciski palców, zadrapania, zużycie części, wszystko tam jest, wierzymy w to. Co więcej, w tej drugiej części nie budujemy zbyt wiele, a postacie spędzają większość czasu na niszczeniu rzeczy. Imponujące wizualnie sekwencje montażu i transformacji widoczne w pierwszej części są tutaj raczej rzadkie. Nic dziwnego, że pierwsze pół godziny pozostaje ulubionym miejscem moich dzieci. Apocalypseburg, procesy sądowe, akcja, to działa.

Co do meritum: Warner niewątpliwie chciał się upewnić, że żadne lobby nie będzie w stanie skrytykować tematu filmu, a studio obficie podaje każdemu zupę, aby uchronić się przed ewentualnym złym szumem. Tolerancja, akceptacja odmienności, seksizm, feminizm, poczucie własnej wartości itd ... wszystko idzie i wszystko jest mieszane. Niemal każda wymiana zdań między bohaterami jest przerywana moralizatorskimi dialogami, a piosenki nie są pomijane. Rzadkie prawdziwe gagi obecne w filmie tonie w tych niekończących się tyradach i szczerze się śmiejesz.

W wyniku wyścigów żadna z tych wiadomości nie ma realnego wpływu na widza, w każdym razie nie na małe dzieci, którym towarzyszyłem, które po pół godzinie przyznają, że są trochę znudzone. Przybyli, aby zobaczyć resztę pierwszej części, bogatą w sceny akcji i gagi, które trafiły w dziesiątkę, zostawiają trochę rozczarowani i tak naprawdę nie pamiętają żadnego uderzającego gaga ani konkretnego refrenu. Nawet Emmet stał się irytującą postacią.

Pojawienie się Rexa Dangervesta (po francusku Rex Danger ...), jego rozluźnienie, szczerość i drapieżniki pozwalają przynajmniej na chwilę znaleźć nowego bohatera, który jest mniej wesoły niż Emmet i mniej irytujący niż Batman, który sprawia, że ​​jest tu skrzynie dla nie dużo. W końcu dzieci, którym towarzyszyłem, w dużej mierze określiły Rexa jako swoją ulubioną postać, nawet ignorując upadek fabuły filmu ...

Cool-Tag jest szczerze mordowany przez TALa, który recytuje swoje wspaniałe filozoficzne tyrady jak uczeń CM2, a postać od samego początku traci wszelką wiarygodność. Każdy ma swoją pracę, nawet jeśli rozumiem, że film trzeba sprzedawać, prosząc kilku głównych gwiazd o jego promocję.

Benny zostaje tutaj zdegradowany do rangi postaci drugorzędnej, niezdolnej do robienia czegokolwiek poza głupim powtarzaniem swojej zwykłej sztuczki (statek kosmiczny, statek kosmiczny itp.), Co sprawia, że ​​ta ujmująca w pierwszej części postać jest prawie nie do zniesienia w drugim dziele.

Unikitty / Ultrakatty to prawdziwa gwiazda pierwszej części, Warner i LEGO moim zdaniem byli w stanie podkreślić tę postać i zapewnić mu miejsce, na które zasługuje w tej kontynuacji, bez większego smaku. Szkoda, że ​​wielobarwny jednorożec szybko znika w tle po kilku bardzo udanych scenach.

Warner wprowadził również do filmu wszystkie licencje małego maniaka chwili (do których studio ma prawa) z flashowymi wyglądami wielu postaci, pojazdów i innych obiektów z różnych wszechświatów, których najmłodsi nie znają, ale które pozwalają rodzicom zostać alarm. Na marginesie Ligi Sprawiedliwości, Gandalfa lub bohaterów Czarnoksiężnika z krainy Oz, prawdziwe mrugnięcie okiem dorosłych jest raczej nieoczekiwane, ale trafia w sedno.

W tej drugiej części interakcji między światem rzeczywistym a zabawkami jest więcej. To logiczne, ponieważ zaskakująca tonacja pierwszego dzieła jest nieaktualna, konieczne było kontynuowanie historii poprzez zintegrowanie tego parametru. Gra "prawdziwych" aktorów jest na poziomie popołudniowego sitcomu, z Oscarem dla matki dwójki dzieci, którego reżyser zmusza do (źle) zagrania w powtarzający się gag wokół klocków LEGO, a nawet zrobić to dwa razy, jeśli dorosły towarzyszący swoim dzieciom w kinie tego nie rozumie. Jest przegrany, źle zagrany, źle prowadzony.

Krótko mówiąc, LEGO Movie 2 to niewątpliwie dobra rozrywka dla fanów LEGO, młodych i starszych, którzy nieuchronnie będą pobłażali. Szkoda, że ​​Warner czuje się zmuszony do narzucenia nam zbyt rozmownego filmu, którego przesłanie ginie w środku nudnych sekwencji muzycznych i luźno sformatowanych dialogów do wykładów dla dzieci.

Jeśli chodzi o produkty pochodne, sprawa wygląda normalnie: sprzedawane zestawy wykorzystują wszystko, co dzieje się na ekranie, nawet przez pół sekundy. Gwiazdy niektórych klubów niekoniecznie są gwiazdami filmu ...

Jeśli widzieliście już film, nie wahajcie się zostawić swoich wrażeń w komentarzach (bez spoilerów). W przeciwnym razie idź to zobaczyć i podejmij decyzję. Będzie tyle opinii, ilu widzów.